VERİN BENİM ÇOCUKLUK YILLARIMIN BAYRAMLARINI

Bir Ramazan bayramında daha bir aradayız Rabbim hepimize bir daha ki bayramı görmeyi nasip etsin inşallah.

Eminim bir çoğunuz bu yazımı okuduktan sonra şöyle bir çocukluğunuzu anımsayarak gözünüzün önüne getireceksinizdir.
Ben Muşta doğdum orda büyüdüm 13 yaşına kadar.

Bir başka olurdu çocukluk yıllarımın bayramları.

Acaba çocukluğumuz muydu bayramları güzelleştiren, yoksa büyüdüğümüz için, o eski bayramları yaşayamayıp, hissedemediğimiz için miydi, yada eski bayramlar daha mı güzeldi. Bayramların bizlere çocukluğumuzu anımsatması ve aratması bu yüzdenmidir.

Bence çocukluk yıllarımın bayramları olmayacak bir daha. Her bayramda anımsayacağım çocukluk yıllarımın bayramlarını.

O bayram heyecanının haftalar öncesinden sarması, hayallerinin kurulması, hazırlıklarının yapılması.

Mesela bayram arifesi alışverişlerin yapılması, Babamın elinden tutup çarşının yoluna koyulmamız, tarifsiz bir hazdı. Alınacaksa yeni potinler (ayakkabılar) denenir ama sıksa da söylenmezdi babaya daha güzeli bulunmaz diye bayramı bazen sıkan ayakkabılarla geçirirdik ama yinede acımazdı ayaklarımız heyecandan. Eğer yeni ayakkabı alınmayacaksa çarşıya gidilir eski ayakkabılar ayakkabı boyacısı amcalara boyatılırdı parıl parıl parlatılırdı.

Ayakkabılar yatağın başucunda dururdu bol cepli ceketimle çok şeker toplayacağız diye bol cepli ceket en uygunuydu çünkü, çorapları giyerdik gece yatmadan önce bayram sabahı fazla vakit kaybetmemek için, bazen uyanır ayakkabılarım duruyor mu acaba başucumda diye bakınırdım. Uykuda tutmazdı gerçi heyecandan, sabahı sabah ederdik tabiri caizse. Sabah erkenden uyanırdık abdest alıp doğru caminin yolunu tutardık babam ve abimlerle, namaz biter ama zaman geçmezdi bir türlü, eve gelip bir an önce Annemizle de bayramlaşıp şeker toplamaya koyulmak gerekiyordu. Kahvaltı yapıldıktan sonra arkadaşlar ve kardeşlerle birlikte koyulurduk şeker toplamaya önce kendi mahallemiz olan yeni mahalle sonra kültür mahallesi ve Şavşat mahallesi bir de bakmışsın cepler şeker dolmuş taşmış, yorgun argın eve gelirdik. Tabi sıra o şekerleri saymaya gelirdi, yüzlerce şekeri sayar sonra yatardık, mutlu huzurlu bir bayram akşamında. Sahi o şekerler ne bereketliydi bitmek bilmezdi, sanki hep arayacakmışız o şekerlerin tadını ilerleyen zamanlarda.

Dargınlıkların, küslüklerin bittiği, mutlu huzurlu ve kardeşçe çocukluk yıllarımızın tadında bayramlar yaşamak dileği ile ..
Ramazan bayramınız mübarek olsun .. Sağlıcakla, dostça, kardeşçe kalın..