Hayatım bir mektup gibi. Bir defterde yazana bağlı bir şekilde yaşamış gibiyim. Yaz yaz nereye kadar gidebilir ki? Bir yerde kilitlenip kalıyorsun. Akıl bir anda duruyor.
Kendi hayatımı kendim yazıyorum. Acaba hayat yolumu nasıl oluşturacağım diye düşünüyorum. Hayatımı geçmişe yönelik yol vermek yerine geleceğime bakıp öyle devam ediyorum. Hayatımı iyi yaşadım, hissettim.
Ayakkabı eskitemedim ama yüreğim hep dik ve çocuk gibi koşturuyordu. Benim penceremden, benim hayat yolumdan sadece ben bakabilir ve yürüyebilirim. Hayatımda bir boş sayfa vardı o boş sayfayı kendim dolduruyorum yavaş yavaş.
Sayfalar dolacak demiştim ki işte doluyor da. Son halini aldı sayfalar. İçimdeki her şeyi o sayfalara döktüm, bitirdim. Beklemeye aldım. Yüreğimden geçenleri okudunuz. Hepinize teşekkür ederim. Sevgiyle kalın, hoşça kalın.
